Misschien klinkt het wat extreem maar ik zie gaatjes die voorkomen hadden kunnen worden als kindermishandeling. Het is verwaarlozing als je de verantwoordelijkheid als ouders van je af schuift.
Okay, dat is een heftige uitspraak. En hij is nog rechtsgeldig ook. Ik snap als je hier van terugschrikt. Het is nogal wat, de ziekte die zo ongeveer het meeste voorkomt, zou jouw schuld zijn. Auw. Schuld vind ik al helemaal een rotwoord. Bij zo’n woord wil je namelijk meteen in de verdediging schieten.
Veilig Thuis bellen?
Dus in de praktijk zul je me dit zeer zelden horen zeggen. Het werkt namelijk niet, ook al zou het dan waar zijn. Voordat ik Veilig Thuis bel, moet je het wel heel erg bont hebben gemaakt. Maar voordat ik dat doe, besteed ik heel veel zorg en aandacht aan je. Een luisterend oor, vooral.
Topjob
Moeder (of vader…of hoe het wil noemen) zijn, is het aller aller aller moeilijkste wat er is. Niemand zal je ooit kunnen zeggen of je het echt goed doet. Ik geloof zelfs niet dat het überhaupt mogelijk is om zoiets foutloos te doen. Daarnaast is het ook nog eens de aller aller aller belangrijkste taak die in je in leven zal kunnen doen. Daarom kan er ook zoveel mis in gaan.
Kan jij er wat aan doen?
Gaatjes hebben is een ziekte. We denken vaak dat een ziekte komt door pech. Maar gaatjes komen niet uit de lucht vallen. Gaatjes worden in de meeste gevallen veroorzaakt door ongezond gedrag. Gedrag kan je zelf aanpassen. Als ouder bepaal jij voor een groot gedeelte wat je kinderen eten, drinken, of ze tandenpoetsen, hoe vaak, hoe lang. Maar wat als je geen weet hebt hoe dat precies moet? Wat als je zelf nooit dat goede voorbeeld hebt gehad? Wat nou als je als ouder zelf nooit die opvoeding gehad hebt waar je zo naar verlangde? Wat als je omstandigheden zo zijn dat zelfs tandenpoetsen een zware opgave wordt?
De zorgen overnemen
Hoe fijn zou het zijn als je je kind eventjes bij de tandarts in de stoel zou zetten en alles opgelost zou worden? Goed, dat boren is niet fijn, maar daarna kan je weer lekker verder. Echt, ik zou willen dat het waar was. Dat we alles voor je op zouden kunnen lossen. Dat je je hierover geen zorgen zou hoeven maken. Helaas is dat niet waar. Wij kunnen niet zorgen dat jouw kinderen geen gaatjes meer krijgen. De enige die dat kan is een samenwerking tussen jou en je kind. Wij kunnen dus niet die verantwoordelijkheid dragen als jij hem niet (kan) dragen. Sterker nog…als wij de zorg over je kind teveel overnemen dan worden we door de verzekering op onze vingers getikt. Je kind valt dan uit de vergoeding.
Vragen…vragen…en nog eens vragen
Wat kunnen we wel doen? We gaan naar je luisteren. Wat wens je precies voor je kind? Wat vinden jullie belangrijk? Welke overtuigingen heb je? Waar loop je tegenaan? Wat heb je nodig? Dus we proberen je niet de les te lezen want dat heb je waarschijnlijk al veel te vaak meegemaakt. We gaan niet benoemen wat er allemaal zo slecht is. We gaan niet voor je beslissen hoe je het allemaal moet doen. Als we dat zouden doen dan zou je weg willen hollen, je zet je hakken in het zand, je voelt dat je vrijheid ontnomen wordt, juist om te doen wat het beste is voor je kind.
Beren op de weg
En zo zitten we weer op hetzelfde pad. We wensen allebei het beste voor je kind. Dat jij daar iets voor moet doen, is natuurlijk wel duidelijk. Dat hoeven we echt niet te zeggen. Iedereen weet wel dat je goed moet tandenpoetsen. En dat klinkt zo simpel. Maar het kan echt pittig zijn. En ook totaal anders zijn dan dat je zelf dacht dat het moest waardoor je kind niet bepaald meewerkt. Bovendien zie je allerlei beren op de weg. Want hoe moet dat nou als je kind niet meer zo vaak suiker mag hebben. Is het niet zielig? Voor je kind en voor zijn broers en zussen? Het kan zover gaan dat ouders zich afvragen of het leven dan nog wel leuk is.
Is het leven nog leuk?
Mijn hart breekt als ouders zich afvragen of het leven nog wel leuk met een gezonde levensstijl. Wie heeft ze dat toch wijs gemaakt? En wie straft hen af als ze eindelijk die stap hebben gemaakt om een glaasje water te drinken? Als jij en je kind gezond doen, kan dat confronterend zijn voor je omgeving die (nog) ongezond leeft. Je wordt als ongezellig bestempeld of als mensen die niet zouden genieten. De sociale impact kan enorm groot zijn en daar staan we vaak niet bij stil. De omgeving bepaalt…en veel meer dan je denkt…het geeft jou zelfs het idee dat het vrijheid is om ongezond te leven terwijl het je juist je leven ontneemt in allerlei opzichten.
Maatschappij
Goed, het gaat te ver om in deze blog daar nog verder op in te gaan. Maar dit speelt wel. Het stoppen van gaatjes is de verantwoordelijkheid van de gehele maatschappij. Dus als mondhygiënist ben ik niet alleen maar bezig met tandenpoetslessen geven of tandsteen wegkrabben. Het probleem kent een hele brede basis dus de oplossing is ook heel breed. Wie weet, lukt het ooit om dit alles aan te vliegen. En dan hoef ik nooit Veilig Thuis te bellen. Of zou dat in elk geval niet meer zo ontzettend beladen zijn.
