In deze blog wil ik jullie een indruk geven hoe het is met de werkdruk in de mondzorg.
Vaak krijg je hier als patient zelf weinig van mee want je komt vaak maar 1 of 2 keer per jaar een halfuurtje over de vloer van de praktijk.
Er zijn een heleboel factoren die hier een grote rol in spelen en dat wil ik graag toelichten.
Ik werk alweer bijna 14 jaar in de algemene tandartspraktijk. Dat betekend dat er binnen een tandartspraktijk meerdere specialisaties werkzaam zijn, denk hierbij aan een tandarts, mondhygienist, preventieassistent en een tandartsassistent.
In die 14 jaar is er veel gebeurt en heb ik de werkdruk ook enorm zien toenemen.
Bij beide praktijken waar ik terecht kwam was het niet zo vanzelfsprekend dat daar altijd een mondhygienist werkzaam was.
Bij een van de praktijken heb ik in het begin zelfs maar 3 patiënten over de hele dag behandeld terwijl dat er nu op een volle dag zelfs wel 13 kunnen zijn.
De agenda moest echt groeien en zowel de tandarts als ik moesten de patiënten in de praktijk overtuigen dat het erg belangrijk is om ook naar een mondhygienist toe te gaan.
Omdat de tandarts een nare ervaring heeft gehad met een mondhygieniste in loondienst 15 jaar geleden was er in de tussentijd helemaal geen mondhygieniste meer werkzaam geweest. De tandarts stuurde wat patiënten door naar de vrijgevestigde mondhygienisten in de buurt en zo moest de agenda dus echt gaan groeien.
Maar ook in de andere praktijk was een volle agenda niet vanzelfsprekend. De agenda van zowel de tandarts als bij mij waren een stuk rustiger. Ik deed in die tijd ook meer taken die nu weer bij de tandarts liggen zoals boren, vullen en sealen van kinderen.
Specialisten tekort
De afgelopen jaren hoor je het steeds meer in het nieuws voorbij komen.. een tekort aan tandheelkundig personeel.
Er is grote vraag naar tandartsen, mondhygienisten en assistenten.
In Nederland is er een hele grote groep vergrijsde tandartsen die de aankomende jaren met pensioen gaan en dat is de reden dat er zo’n dringende vraag is naar tandartsen.
Vooral in de kleinere steden en afgelegen gebieden is de vraag groot.
Veel studenten trekken naar de grote steden voor de universiteiten en vinden daar vaak meteen een baan als tandarts. Echter gaan er veel minder tandartsen uiteindelijk werken in de plaatsen waar zij vaak vandaan komen.
De afgelopen maanden wordt er in de politiek besproken hoe er weer meer tandartsen kunnen komen in het land.
Zo werd destijds de studie van een vijfjarig naar zesjarig gemaakt zodat tandartsen nog meer taken van bijvoorbeeld de kaakchirurg zelf kon gaan doen. Er ligt nu ter discussie dat het misschien verstandig is om de universitaire studie tandheelkunde toch weer naar een vijfjarige studie te maken zodat er sneller tandartsen afstuderen.
Ook wordt er gekeken of het voor de net afgestudeerde mondhygienisten makkelijker kan worden gemaakt om door te stromen naar de studie tandheelkunde, zij hebben immers al een groot deel van de stof in hun studie gekregen.
Net als bij tandheelkunde is de studie mondzorgkunde ( die voor mondhygienist) een lotingsstudie. Dat betekend niet dat je na inschrijving automatisch aan de studie kan gaan beginnen. In mijn tijd ( 2004) toen ik de studie mondzorgkunde begon was er al een tekort aan mondhygienisten. Maar verzekerde de docenten ons dat dit alleen maar gunstig was want je zou na afstuderen zo aan een baan komen.
En dat was zo! Ik had zelfs de keuze uit 4 verschillende werkplekken.
Omdat het zo lastig is om een goede mondhygienist op te leiden, er komt veel practica bij kijken en de plaatsen om patiënten te behandelen op scholen zijn schaars, zie je dat er per jaar niet zoveel studenten afstuderen. In mijn studiejaar studeerde in 2009 maar 100 studenten af in Amsterdam bijvoorbeeld.
Wat je nu 14 jaar later ziet is dat de loting nog strenger is geworden met als gevolg dat er gewoon amper mondhygienisten te krijgen zijn.
Een nog groter tekort is naar mijn mening de tandartsassistent.
Voorheen kon je als tandarts iedere dame of heer opleiden tot assistent en vaak vond de tandarts het ook fijn om zo zijn eigen voorkeuren aan te leren in het werk. Nu zijn er strengere eisen en moeten assistenten ook geschoold zijn.
In bijvoorbeeld een van mijn praktijken zijn wij al anderhalf jaar aan het zoeken naar een geschikte assistente.. en die is er niet!
Personeelstekort
Net als in andere branches is het tekort aan personeel in de zorg een groot probleem.
Veel van mijn collega’s werken ook alleen parttime, omdat het werk vaak lichamelijk zwaar is.
Waar blijft iedereen? Ik vraag het mij nog steeds af.. Waar is iedereen gebleven. Werken alle jongeren echt alleen nog als vlogger of leven zij van aandelen en cripto’s?
Met zoveel immigranten die er jaarlijks ons land binnen komen blijft het tekort aan personeel nog steeds een ding.
Het gevolg, de hoge werkdruk.
De agenda’s daar lijkt geen einde aan te komen.. Ben ik dan zo populair.. Nee! Als ik mijn collegae spreek over de drukte in de agenda lijken wij daar allemaal last van te hebben.
Wanneer je nu een afspraak wilt maken voor gebitsreiniging kan je pas over een halfjaar terecht. Het lijkt misschien fijn zo’n goed gevulde agenda, toch geeft dit ook een onrustig gevoel omdat je mensen niet snel een plek kan geven. Ook biedt het amper ruimte om even een dag vrij te zijn, ziek te zijn of op vakantie te kunnen.
En helaas spreek ik met collega’s ook over het gevoel soms als robot te fungeren. Je moet zo op de tijd letten om iedereen op tijd te kunnen behandelen dat het soms net lijkt alsof je aan de lopende band fabriekswerk staat te doen. Dit vind ik persoonlijk erg jammer omdat je minder tijd kan besteden aan de patient wat betreft communicatie.
Stiekem hoop ik dan ook dat dit gevoel in de toekomst wat afneemt zodat we nog beter onze tandheelkundige zorg kunnen leveren!
