Een van de eerste cursussen die ik ooit gevolgd heb, ging over esthetiek. Over het uiterlijk van je tanden dus. Ik was nieuwsgierig, want hier had ik tijdens de studie nog niks over gehoord. Sowieso was het hele idee dat we in de mondzorg aandacht zouden besteden aan esthetiek behoorlijk nieuw. Daarvoor was vooral functie erg belangrijk. Maar nu is dit topic niet meer weg te denken.
Steeds meer aandacht voor het uiterlijk
Waarom esthetiek steeds meer aandacht krijgt, is omdat de gebitten steeds beter worden. Vroeger maakten we ons vooral druk of we nog wel zouden kunnen eten, maar door preventie is het trekken van tanden en kiezen een zeldzaamheid geworden. Sommige mensen maken zich zelfs drukker om hun uiterlijk dan om functie of gezondheid. Ik heb serieus mensen in de stoel gehad met een perfect gezond gebit die alles wilden laten trekken. Bij navraag bleken ze hun tanden lelijk te vinden en realiseerden ze zich niet dat ook bij hen een beugel of facings al voldoende zouden helpen.
Beugels voor volwassenen
Vroeger kreeg je alleen als kind een beugel. Ook werden er nog geen spalkjes geplaatst of een permanente nachtbeugel gemaakt. Hierdoor zijn er nogal wat mensen die wederom met scheve tanden rondlopen. Tegenwoordig is het heel normaal als je als volwassene opnieuw een beugel laat plaatsen. Vaak kiest men dan voor een ‘onzichtbare’ beugel. Dit zijn doorzichtige hoesjes die je elke week vernieuwt.
Het staat vast wat we mooi vinden
Wat mij verbaasde is dat tijdens de cursus duidelijk werd wat mooie tanden nou eigenlijk zijn. Je zou toch zeggen dat je dit zelf zou beslissen. Maar schijnbaar zijn er een soort van regels voor. Zo houden we enorm van symmetrie. Dus de rechter helft van het gebit zou hetzelfde moeten zijn als de linkerhelft. Als er asymmetrie is dan gaan onze hersenen dit proberen te corrigeren. Dus als iemand hopeloos naar je gebit zit te staren alsof hij een moeilijke puzzel aan het oplossen is, heb je waarschijnlijk een asymmetrisch gebit. Of een stukje sla achtergelaten…dat kan ook.
Wit witter witst
Een mooi gebit is behoorlijk wit. Toch vinden we superwit normaal gesproken niet zo mooi. Het moet namelijk wel natuurlijk blijven lijken. Daarom word je tijdens het bleken van je gebit goed in de gaten gehouden. Je moet precies op het goede moment stoppen met bleken. En ook als er facings worden gelegd, bekijk je samen welke tint het precies moet worden.
Is geel altijd lelijk?
En toch…vind ik een geel gebit niet per se lelijk. Als de tanden een mooie vorm hebben en ze staan netjes op een rij, heb ik er echt geen moeite mee. Ook als de kleur helemaal een kleur is, stoor ik me er niet aan. Als er bruine streepjes en andere oneffenheden zijn, vind ik het persoonlijk een stuk minder mooi. Dan lijkt het niet verzorgd. Scheefstand of spleetjes kunnen soms ook heel charmant zijn. Het geeft iemand eigenheid. Perfectie kan ik juist heel lelijk vinden. Saai. Onpersoonlijk. Nep.
Je tanden bloot lachen
Wat ik ook mooi vind, zijn grote tanden. Echt blikvangers en brede kaken. Een beetje tandvlees laten zien tijdens het lachen zouden we niet mooi vinden, maar ik heb daar persoonlijk geen enkele moeite mee. Ik vind het sowieso prachtig als iemand voluit lacht. Dat geeft iemand hartelijkheid en het straalt zelfvertrouwen uit. Alsof iemand niks te verbergen heeft. Als iemand zijn tanden haast niet laat zien tijdens het praten dan ga ik ernaar zoeken. Ik ben dan dus enorm afgeleid. Maar dat kan ook een beroepsdeformatie zijn.
Bespreekbaar
Dus hoe mooi of lelijk je tanden zijn…altijd blijven lachen! Dat is altijd nog de beste keus. Ik zou het echt heel erg vinden als je je tanden zou verbergen omdat je je ervoor schaamt. Is dit het geval, probeer dit dan bespreekbaar te maken. Want er is tegenwoordig van alles mogelijk!
