Het leuke van mijn werk zijn al die verschillende mensen waar ik mee in contact kom. Ik vind het leuk om een praatje te maken tijdens de behandeling. Soms om een goede diagnose te kunnen stellen en er achter te komen waarom iemand een bepaalde mondaandoening heeft. Soms om gewoon even gezellig te kletsen zodat iemand zich comfortabel gaat voelen. En uiteraard ook uit interesse.
Beroepsvoorlichting
Zo vraag ik graag welk beroep of werk iemand heeft en wat zijn dagelijkse bezigheden zijn. Soms komen daar verrassend leuke antwoorden op. Zo had ik laatst nog een student in de stoel die heel toevallig een studie deed waar ik de volgende dag naar de open dag van zou gaan met mijn dochter. Ze kon me precies vertellen wat er zo leuk aan was. Soms zijn het beroepen waar ik juist totaal niks mee heb, zoals bij een accountant. Maar dan ben ik altijd blij dat er ook mensen zijn die dat doen waar ik zelf een hekel aan heb. Dat scheelt mij weer! Weer hebben werk waar je ineens overeenkomsten inziet.
Smeerpijp
Een beroep dat langskwam is die van schoonmaker. Deze man zeemt in het voorjaar de ramen en in het najaar is hij schoorsteenveger. “Ah”, zei ik. “Eigenlijk hetzelfde als ik.” Waarop hij knikte. Ik vroeg of hij soms ook weleens dingen zag die hij eigenlijk niet hoorde te zien. Bijvoorbeeld omdat iemand even niet in de gaten had dat vandaag de ramen zouden werden gedaan. Gelukkig had hij dat nog niet meegemaakt maar had wel kunnen gebeuren. Ik zie natuurlijk best weleens iets in de mond waar mensen zich lichtelijk voor schamen. Hij vertelde dat hij nu onder een hoekje kon werken, dus vanaf een afstandje, waardoor hij niet meer door de ramen kon kijken. In de mondzorg kunnen wij dit ook. We kunnen met een loep werken. Tja, en die schoorsteen vegen…daar is de link ook snel mee gelegd. Zowel ik als deze schoonmaker kennen ware smeerpijpen waar we dan flink de borstel doorheen halen!
Begrafenisondernemer
Bijvoorbeeld bij een begrafenisondernemer. Tja, dat had je misschien niet gedacht. Want wat heeft een overleden persoon nu met mondhygiëne te maken? Daar moet je inderdaad wel even voor…eh…(be)graven. Of juist voor cremeren. Eigenlijk heb je bij die laatste optie iets sneller een overeenkomst. Mijn doel is om jou namelijk met al je tanden naar je eigen uitvaart te sturen. Oei, dat klinkt veel onaardiger dat ik bedoel! Binnen de mondzorg zorgen voor jou van wieg tot het graf. We wensen voor je dat je jouw eigen tanden nog hebt bij je overlijden op hoge leeftijd. Dan hebben we ons werk echt goed gedaan. Wist je dat sommige mensen na hun crematie nog stiekem een goudmijntje achterlaten? Ja, echt waar. Een heel klein goudmijntje dan, een gouden inlay, onlay of kroon. Nadat de as is gezeefd komen deze weer tevoorschijn. Zo doe je dus toch nog iets goeds na je dood want dit goud wordt door het crematorium aan goede doelen afgestaan.
Triggerwarning…
Behalve dat een begrafenisondernemer na een crematie te maken krijgt met terug vinden van een technisch hoogstandje vanuit de tandheelkunde, zal hij vooraf nog iets moeten doen waar ik toch de kriebels van krijg. Om er mooi bij te liggen in de kist, moeten er een aantal trucjes worden gedaan. Zeer waardevol werk want je geeft de nabestaanden de kans om goed afscheid te kunnen nemen. Je zal vast herkennen dat als je op je rug ligt je mond vanzelf wat opzakt. Maar zo wil je je er niet bijliggen want dat is niet al te charmant. Dus daarom worden je lippen dicht gehecht met een piepklein hechtinkje zodat deze niet zal opvallen.
Leren kennen
Goed, dat is misschien een vrij heftige. Een veel minder heftige is dat je mensen heel goed leert kennen. Dat je ze ziet op emotionele momenten waarbij je ze steun kan geven. Dat je luistert naar al hun verhalen. Je probeert een ambiance te creëren die iets zegt over diegene. Ik probeer voor mijn patient een omgeving te scheppen waarin hij zich herkent. Waarbij hij zich gezien en gehoord voelt en zichzelf mag zijn. Zo vraag ik soms naar de lievelingsmuziek en zet deze dan op. Natuurlijk gaat een uitvaart gepaard met passende muziek. Alhoewel deze voor mij soms echt niet zo passend is. Want je wil een beetje rust in je behandelkamer maar sommige mensen kiezen toch echt voor keiharde rock. Een begrafenisondernemer vertelde dat iemand heel erg graag Hoeba Hoeba Hop van Dennie Christian door de speakers wilde. Mooi toch?
Op het tandvlees lopen
Bij andere vakken is de link natuurlijk veel sneller gelegd. Bijvoorbeeld met de diëtist, de logopedist, artsen en de fysiotherapeut. Toch zie ik deze groep niet zo snel in mijn stoel. Zij zijn zich al zo bewust van het nut van de mond en een gezonde leefstijl dat ik nog maar weinig in hun mond te doen heb. Wel zie ik veel mensen die keihard werken in de zorg, zoals in de thuiszorg. Zij snappen het nut van een goede mondhygiëne ook steeds meer maar zijn te gesloopt om goed voor zichzelf te kunnen zorgen. Ironisch…zij poetsen de tanden van ouderen zodat hun gebit mee gaat tot aan de dood terwijl wellicht hun eigen tanden een stuk korter mee zullen gaan…iets om over na te denken als je naar de stembus loopt!
