Het einde van 2021 nadert en het grote verzekeringscircus is dus in volle gang. We krijgen hier in de praktijk dus ook nu extra veel vragen over. Het lastige is dat we er niet zo heel veel over mogen zeggen. Toch kennen we ook de plicht om je wel zo goed mogelijk te informeren. Die twee laatste zinnen lijken elkaar tegen te spreken. Daarom is het ook voor de tandheelkundige niet altijd even eenvoudig om te bepalen wat ze wel en niet mogen of moeten zeggen.
Wanneer een offerte?
Wat als een paal boven water staat is dat je tandarts of mondhygiënist behoort te vertellen of je behandelingen boven de 250 euro komen of niet. Die 250 euro geldt dan voor een jaar. Waar dat jaar dan precies begint en eindigt…dat staat er niet bij. Zelf doe ik het als volgt; als ik in de mond iets bespeur waarvoor een behandelvoorstel gedaan moet worden dan komt er een offerte. In deze offerte kan ik bijna nooit precies vertellen wat de kosten zijn. Dus ik beschrijf enkele opties welke kant het uit zou kunnen gaan.
Het is geen optelsom!
Dit is niet voor iedereen even helder. Zo zijn er voor de nazorg van de parodontologische zorg drie opties. Het tarief verschilt tussen deze drie opties flink. De nazorg is vaak elke 3 tot 4 maanden nodig. Een goede lezer snapt dus dat ik elke 3 a 4 maanden een nazorgconsult doe met een nader te bepalen tarief. Ik vertel dit er ook nog bij. Maar eenmaal thuisgekomen, waar in tussentijd helaas toch heel veel vertelde informatie verloren is gegaan, denkt men dat ze deze drie tarieven bij elkaar moeten optellen. En zo kan het zijn dat iemand tot een verkeerd bedrag komt en op grond daarvan zijn verzekering aanpast. Dit kan onvoordelig uitpakken.
Geen reclame
Dus een offerte opstellen, is al koffiedik kijken. Een offerte lezen is een vak apart. Een passende verzekering uitzoeken is al helemaal moeilijk. Geen wonder dat mensen onze hulp hierbij vragen. En dit mogen we dus niet doen. We mogen je niet vertellen welke verzekering daadwerkelijk goed bij je zou passen, laat staan dat we dit precies weten. Als we je namelijk zouden vertellen dat je bij verzekering A zou moeten verzekeren, zou dit een bepaalde vorm van reclame zijn die niet toegestaan is.
Wat valt er onder je vergoeding?
Wat moeten we je dan wel vertellen? We worden geacht om te weten wat er wel en niet vergoed wordt. Hoe ver dit moet gaan, is mij onbekend. Moeten we enkel weten of iets onder het basispakket valt of dat het onder een aanvullende verzekering zou kunnen vallen en verder niet? Dat lukt nog wel. Of moeten we precies weten wat alle aanvullende pakketten precies wel en niet bevatten. Hoeveel procent je vergoeding precies is, hoeveel je hiervan al geconsumeerd hebt en wat het plafondbedrag is. Dat laatste is nogal wat gezien er ontzettend veel verzekeringen bestaan en die op hun beurt veel pakketten kennen. Het is onmogelijk dat uit het hoofd te kennen.
Informatie over dit jaar
Gelukkig bestaat hier software voor. Een praktijk kan dure software aanschaffen waarin het behandelplan gekoppeld wordt aan je verzekering. Althans, in hoeverre het de software bekend is wat precies de regeltjes zijn van die verzekeraar. Want ook voor deze software is de verzekering lang niet al te transparant. Bovendien kan de software alleen dit jaar ‘zien’. Als de verzekeraar de spelregels ineens verandert, kunnen we dit dus niet tackelen.
Contract
Eerlijk gezegd vertel ik mensen dat ze beter even zelf de verzekering kunnen bellen. Dat is misschien afschuiving van de verantwoordelijkheid, maar misschien ook niet. Jij, de zorgconsument, hebt een contract tussen jou en de verzekering. Jullie maken afspraken met elkaar. Ik heb geen afspraak met de verzekering. Om het ingewikkeld te maken, hebben sommige praktijken of zorgverleners wel afspraken met de verzekeraar. Bijvoorbeeld in het geval van implantaten. Het kan dus dat je bij verzekering Y niks vergoed krijgt als je het bij je eigen tandarts laat plaatsen en als je bij de implantoloog 50km verderop laat doen wel van verzekering Y. Of net andersom. Het gekke is dat er niet van te voren door de zorgverlener bekend mag worden gemaakt bij wie men wel en niet een contract heeft afgesloten. En al zeker niet aan een (verwijzend) collega. Want dat zou kartelvorming zijn. Snap je het nog?
Je bent er zo overheen…
Goed, even terug naar de 250 euro. Ik kan er als mondhygiënist niet omheen dat de kosten voor parodontitis zijn gestegen voor patiënten die al jaren in de nazorg zitten. De codes zijn verandert en er is een nazorgcode weggevallen. De goedkoopste variant is nu iets meer dan 90 euro. Dat betekent voor veel patiënten dat de kosten per jaar alleen daarmee al boven de 250 euro uitkomen. Die had ik zelf even niet ingecalculeerd.
Meerdere praktijken
Voor de vrijgevestigd mondhygienist is het nog lastiger en ook voor de tandarts die naar extern verwijst. Moet het bedrag van verschillende mondzorgverleners bij elkaar worden opgeteld of niet? En hoe weet je dat dan precies van elkaar? Dus let goed op als je meerdere praktijken in de mondzorg bezoekt. Alles valt onder diezelfde tandartsverzekering.
Heeft het nut?
Waarom is eigenlijk die magische grens van 250 euro gesteld? Het kleinste verzekeringspakket is meestal 250 euro. Ondanks de inflatie door de jaren heen, blijft dit bedrag telkens op 250 euro hangen. Bovendien ben je elk jaar wat meer gaan betalen voor dit pakket. Wanneer is het nog interessant om dit pakket te hebben? Dat kun je je afvragen…
