“Wat doe jij dan hier??” “Haha, mij had je niet in de sportschool verwacht, he?” Ik vang dit gesprek dat 2 meter verderop plaats vind. Ik ben geïnteresseerd, want deze meneer kennen we allemaal als een levensgenieter eerste klas. Als ik langs een terras fiets in het dorp dan zit hij er negen van de tien keer te genieten van een drankje en sigaret. “Tja, ik mag bijna stoppen met werken. Ik denk dat ik nog tien jaar leef. Ik wil de volgende tien jaar ook nog genieten.”
Kan jij het? Voel de uitdaging…
Een drastische omslag voor deze meneer, bedacht ik me. Mijn ogen volgde hem en bij probeerde een rokershoestje in te houden terwijl hij zijn buikspieren trainde. Diepe groeven in zijn gezicht verraden dat hij minder fit is dan lijkt met zijn slanke lichaam. Ik vind het super knap dat hij er echt voor gaat. Dat kan niet iedereen. Zo las ik net dat kleine kindjes minder vaak de tanden werden gepoetst tijdens de intelligente lockdown. Ook hadden ze vaker wat ongezonds toegestopt gekregen. Vast niet omdat de ouders gaatjes voor hen wensen. Ouders zijn vrijwel altijd gemotiveerd om goed voor hun kinderen te zorgen.
Ziektevoordeel
Tijdens dat ik mijn bovenlichaam train, denk ik er over na. Wat geeft nu eigenlijk de doorslag dat je echt voor je doel gaat? Al tijdens mijn studie kreeg ik lichamelijke klachten. Best een flinke tijd bezocht ik daarvoor de fysiotherapeut. Dat hielp prima. Die fysio vond dat ik mijn buikspieren moest trainen en mijn rug. Hij gaf me oefeningen en ik knikte braaf van ja. Ik wilde graag geloven dat mijn lichaam verzwakt was, want door een chronische enkelblessure was ik met volleybal opgehouden. Maar ach…als ik van de fysio weg was, had ik nergens meer last van…dus waarom zou ik? Bovendien kon die vent heerlijk masseren…ik wilde wel blijven komen!
Gemak dient de mens…of toch niet?
We zijn een verzorgingsstaat. Als we iets mankeren dan worden we geholpen. Wij helpen ook graag mensen. Maar door mensen in de watten te leggen, zorgen we er ook voor dat men niet voor zichzelf zorgt. Zolang iemand voor jou de boel opknapt, waarom zou je dan zelf aan de slag gaan? Vergelijk maar met thuis: Als de afwasmachine de afwas doet, ga je die toch zeker niet zelf doen? Tja, ook al kost dat energie, water en afwastabletten…je bent toch zeker gekke Henkie niet? En zolang er een auto voor de deur staat, waarom zou je dan boodschappen met de fiets gaan doen?
Ik zal je nog erger vertellen…als student ging ik met de bus naar de winkel. Want ik had een OV-kaart. Dat ik daarmee mezelf nog meer verzwakte, had ik niet zo in de gaten. Dat ik steeds minder lekker in mijn vel zat, kwam door die rot docenten. Dat kwam toch zeker niet door mezelf? Dat mijn medestudenten steeds maar bloedend tandvlees bij me constateerde, ach…dat kon toch niet kloppen. Okay, ik flosste niet, maar dat had ik toch ook helemaal niet nodig. Dat deed namelijk niemand binnen ons gezin, dus waarom zou ik dat dan wel doen?
Van lijden naar actie
Eigenlijk geloofde ik dus helemaal niet dat ik echt beter voor mezelf moest gaan zorgen. Totdat die rekeningen van de fysio pijn gingen doen. Totdat ik er echt echt echt van ging balen dat ik vrijwel niks meer kon zonder last te hebben van mijn lichaam. Toen ging ik naar de sportschool en begon op een slakke tempo te loopband te doorstaan. Vreselijk. Langzaam aan begonnen mijn enkel en mijn onderrug steviger te worden. Goh, ik kon weer naar feestjes waar je alleen maar kunt staan. Ik begon de voordelen te merken.
Laat niemand je in de weg staan voor je geluk
Ik ben iemand die graag dingen doet die anderen niet doen. Destijds was krachttraining door vrouwen echt heel erg raar. Dat deed je niet als vrouw. Ik wilde echter lekker sterk worden. Ik wilde niet onderdoen voor de mannen. Bankdrukken…dat vond ik stoer! Menig trainende man wilde wel even helpen. Ze bekeken me stiekem eventjes en vroegen dan serieus: “Maar waarom train jij eigenlijk? Je bent toch slank?”
Welke voordelen levert je best doen op?
Klopt…eigenlijk ben ik heel regelmatig gepest met mijn dunne lichaam. Mij kon je zo omver blazen. Ik stond niet stevig. Letterlijk en figuurlijk. Mijn doel om sterk te worden, had dus behoorlijk wat redenen. Ik wilde van mijn klachten af, wilde gezond zijn, wilde lekker kunnen gaan en staan (!) waar ik wilde, lekker kunnen werken en…een lichaam waar je minder makkelijk omheen kan. Hoe meer ik train, hoe trotser ik op mezelf ben. Ik merk steeds meer voordelen en merk dat al het harde werken ergens goed voor is.
Ritme
Dat klinkt allemaal reuze gemotiveerd maar ook ik worstel met mijn discipline. Ook de sportschool kost geld, met een kind kan je niet zo makkelijk van huis, ook ik wil wel eens een dagje niksen en die spierpijn is soms ook erg vervelend. En toch merk ik…en dat is denk ik echt belangrijk…dat zolang ik er ritme in kan houden, het prima gaat. Het is een gezonde gewoonte geworden. Die ouders die hun kinderen ineens minder vaak poetste tijdens de lockdown, waren gewoon het ritme kwijt. Er liggen altijd zaken op de loer die je ritme door de war schoppen. Dus probeer altijd weer een nieuwe structuur op te zetten. Zo kom je in een flow.
Tja..nadelen zijn er ook…maar er is altijd een weg…
Zo heb jij ook vast nadelen bedacht bij twee keer per dag heel goed tandenpoetsen met een dure elektrische borstel. Of bedenk je dat flossen echt nooit je hobby zal worden. Maar zolang je voor ogen houdt dat je er mooiere tanden van krijgt, het lekker fris voelt, het lekker fris ruikt, je minder geld kwijt bent bij de tandarts of verzekering en je minder risico loopt op ziektes, dan doe je dat gewoon. Natuurlijk is het weleens moeilijk. Bijvoorbeeld als je die dure elektrische tandenborstel niet kunt kopen. Maar er zijn altijd alternatieven. Je mondhygienist kent ze. En soms is het moeilijk om het in je dag te plannen, maar ook daar zijn oplossingen voor.
Go 4 it!
Bedenk gewoon even…wat zou je doen als er geen tandarts zou bestaan? Zou je dan beter voor jezelf zorgen? En hoe wil je oud worden? Met neptanden of met je eigen prachtige pareltjes waarmee je nog een lekkere biefstuk of appel mee kunt afbijten? Beslis wat je wil en go for it! Kom in je eigen ritme en de wereld danst met je mee!
