De schadelijke gevolgen van roken kennen we allemaal wel. Als je ze allemaal op een rijtje zet dan zou je denken dat iedereen direct die peuk zou uitdrukken. En toch zit die verslaving vaak zo diep dat we onszelf aanpraten dat die sigaret echt mega belangrijk voor ons is en bovendien zal jou toch zeker niks overkomen. Dat drank min of meer hetzelfde doet, is minder bekend. Net als bij tabak werd er zelfs geclaimd dat een beetje alcohol op zijn tijd zelfs gezond zou zijn. Maar dat is natuurlijk een enorme marketing stunt waar me met z’n allen in zijn gestonken. “Een glaasje hoort erbij.”, staat in ons hoofd geprent.
Drank kost veel
Laatst zag ik een docu die over armoede ging. Dat wij zorgverleners eens moeten ophouden met steeds maar benadrukken hoe belangrijk een gezonde leefstijl is. Want als je in armoede zit, dan kan je niet gezond leven, leek wel de boodschap. Een meneer legde uit dat als wij (de elite waartoe ik schijnbaar toe behoor) een drukke dag hadden, we in de avond op de bank zouden neerstrijken en dan een glas goede wijn zouden drinken. Hierdoor zouden we de volgende dag weer vrolijk uit ons bed komen om nog maar weer een dagje te bikkelen. Dat de zon altijd schijnt als je wat rijker bent. Dat als je in armoede bent dat glaasje wijn niet kunt bekostigen maar andere manieren van ongezonde leefstijl wel. Je ziet al, ik raak nu al in de war van mijn eigen zinnen. Hoezo kun je precies dan wel je rookwaar betalen, talloze blikjes bier, maar geen groente? Ja, sorry, ik vind het toch een excuus om in een hoekje te blijven zitten kniezen.
Van de regen in de drup
Niet dat ik er geen begrip voor heb, zoals ik al eerder in een blog schreef. Als je enorm in de stress zit dan denk je niet meer helder. Maar nee, ik drink geen wijntje als ik een vervelende dag heb gehad op werk. In mijn ogen los je daar namelijk niks mee op. Ook los je niks op als je iemand anders, een systeem of een organisatie de schuld geeft van al je ellende. Vluchten in verwijten of in verslavende middelen helpt gewoon geen bal. Je schiet er geen meter mee op. Sterker nog, je werkt jezelf nog dieper in de shit.
Is het echt jouw keuze?
Maar wil je dit lezen? Veel mensen zeggen: “Het is toch mijn keuze?” Maar is dat zo? Is het echt jouw keuze? Of ben je toch ergens beïnvloed geraakt om onder invloed te raken? Voelt het toch een beetje raar als je de enige bent die voor een 0,0 gaat. Word je wel drie keer gevraagd of je wel zeker bent als je om een glaasje water vraagt. Zie je die reclames nooit bewust maar misschien wel onbewust? De reclames waar er-is-helemaal-niks-aan-de-hand-wereld wordt afgeschilderd als je jezelf maar verdoofd. Zie je niet dat die presentatoren die zogenaamd zo ontzettend tevreden met zichzelf zijn dat glas voor hun neus hebben? Of toch wel en zet dit zich vast in je brein? Is jouw associatie met drank louter en alleen geluk geworden en ben je bovendien in de overtuiging geraakt dat je je beste zelf alleen maar kunt zijn als je lekker loslippig bent geraakt van een glaasje spraakwater? En vertelde je goede vriend niet laatst dat alcohol je afhelpt van je tandvleesontsteking want het desinfecteert zo fijn. Bulsshit natuurlijk, maar we geloven er zo graag in.
We vergeten liever
Maar vraag nu eens aan je echtgenoot hoe jij je precies hebt gedragen toen je een keertje iets te diep in dat glaasje keek en jij dacht dat je de nacht van je leven beleefde? En hoe waardevol is zo’n nacht precies als je geen herinneringen hebt kunnen maken? Ja, ik weet het, ik ben enorm vervelend nu. Want dit is precies wat je niet wilt weten. Je dronk namelijk ook om te vergeten. En nu begin ik in je hersenpan te peuteren zodat je wel een echte keuze kunt maken. Het kan namelijk alleen maar echt je keuze zijn als je met je volle verstand alle voor- en nadelen op een rijtje zet. En als je bovendien al die voor- en nadelen kent. Maar wie gaat zich nu echt verdiepen in al die gevolgen?
Doen alsof het er niet is
Ja, je moet ergens aan dood he. En we zullen proosten naast je kist. Want al dat verdriet verdrinken we gewoon. We willen niet stilstaan bij die laatste jaren die je in ziekte doorbracht. We willen niet stilstaan bij de druk die je op je familie legde die ondanks alles voor je bleef zorgen. We willen niet weten dat je gedachteloos de buurvrouw bij haar kont pakte en dat zij deze aanranding haar hele leven meesleept. We vergeten voor het gemak even dat glas dat je in je dronken bui gooide en in de hand van een vreemde belandde.
Drank maakt meer stuk dan je lief is
Drank maakt meer stuk dan je lief is. Wanneer is die quote verdwenen? Ik wil hem weer terug, ik wel hem overal weer zien. Want mondkanker is iets wat ik liever niet diagnosticeer. Liever krijg ik geen alcoholdamp in mijn gezicht als ik boven je mond hang en je vrouw in een hoekje van de behandelkamer over een pijnlijke vlek zie wrijven. Liever zie ik dat je je problemen oplost. Soms zal je daarvoor in de spiegel moeten kijken. Soms zal je daarvoor enorm moet janken. Soms moet je heel erg stoer zijn en de stoute schoenen moeten aantrekken. Dat helpt namelijk wel.
