Je drukt op een knop en je wordt vermaakt. Je draait aan de kraan en er stroomt zomaar water uit. Je rijdt door een drive-thru aan de snelweg, zegt wat je wilt en twee minuten later zit je aan je hamburger. Soms zijn we totaal vergeten dat voor sommige dingen echt tijd nodig is. Soms krijg ik het idee dat patiënten denken dat ik een fast-health-medewerker ben.
Korte termijn oplossing
“Ik wil gezonde tanden en snel een beetje, hup!” Okay, dat zei hij nog net niet. Hij kwam wel binnen met ondertanden waaruit het pus nog net niet uitspoot. Hij was al naar de tandarts geweest en hij had hem zo gek gekregen dat hij een antibioticumkuur uitschreef. Maar ja, dat was een paar weken terug en nu was het weer hommeles.
Niet schoon te houden
Losse tanden had hij niet. Nee, want die had hij gewoon laten spalken. “Zit perfect! Wat een goede tandarts was dat die dat zo heeft gemaakt!”, juichte hij. Zich niet realiserend dat dit een flink onderdeel van het probleem was. Zijn ondertanden waren compleet onder het composiet gesmeerd waardoor er geen enkel ragertje tussen zijn tanden meer paste.
Het betere snijwerk
Hij was al naar de parodontoloog geweest. Althans, een paar jaar terug. “Die heeft gewoon het tandvlees weggehaald dus nu kan ik er zelf bij.” Dat parodontologen ‘gewoon’ het tandvlees weghaalde, is minstens 30 jaar geleden. Hij moest daar onder behandeling blijven maar toch was hij er al een hele poos niet meer geweest. “Nergens last van, dus ging gewoon goed. Dus ik vond die zorg niet nodig.” Ik kijk verder in zijn dossier. “U ging wel elk half jaar naar de mondhygiënist?” “Ja, maar niet elke drie maanden hoor. Ik bedoel, het ging gewoon goed, dus ik vond dat niet nodig.” Op een gegeven moment veranderde de mondhygiënist. “Ja…of mondhygiënist…het had een andere naam…maar die deed precies hetzelfde hoor!”
Los het maar op
Meneer legde mij uit dat hij absoluut zijn tanden wilde behouden. Terug naar de parodontoloog vond hij maar onzin. Ik moest het maar oplossen. Overigens had hij nu ook weer nergens last van. Ik vond het hoog tijd dat meneer ging begrijpen hoe het een en ander nu werkte. Dus ik legde uit dat als je nergens last van hebt er toch een hoop aan de hand kan zijn. Dat als je last hebt, vaak de ontsteking geen uitgang heeft. Als er geen uitgang is dan krijg je last. Alleen antibiotica geven helpt misschien even maar haalt de oorzaak niet weg. Dat de ontsteking aan de ondertanden zichtbaar was maar dat de ontsteking ook nog op andere plekken zou kunnen zitten.
Ik wil ik wil ik wil…
Kortom: Meneer kreeg een begroting en we maakten een afspraak voor nader onderzoek. Bij deze afspraak wilde hij per se NU geholpen worden. Dat pus vond hij toch maar niks. De tanden moesten er wel in blijven en hij wilde geen behandeling maar ‘gewoon’ een spoelmiddeltje. Want volgens hem was dit de heilige graal. Ik legde uit dat hij een groot probleem heeft en dat de oplossing dus ook niet eenvoudig is. Dat we eerst de gehele situatie in beeld moesten krijgen. Of we konden nu ook meteen de tang pakken. Dat zou wel een snelle oplossing zijn. Maar meneer wilde nog steeds zijn tanden behouden.
Ok, doei!
Na het onderzoek bleek dat niet alleen twee ondertanden over vrijwel geen bot meer beschikten maar ook nog een kies achterin. De overige tanden en kiezen waren ook zo slecht dat hier echt geen brug meer overheen zou kunnen. Er is ook geen voldoende bot voor implantaten. Ook een autologe etsbrug is vragen om nog meer problemen. “Het spijt me vreselijk maar die drie moeten eruit. De rest kan ik nog redden.” Ik had me al schrap gezet voor een tirade…maar die kwam niet. Hij haalde zijn schouders op. “Dan moet dat maar.” Ik dacht even dat hij me niet begreep. “Boven heeft u al een partiële prothese. Die draagt u niet want die zit naar. Onderin krijgt u er nu dus ook eentje.” Hij knikte. “Afspraak maken dan maar?”
Snelweg
Aan de balie hoor ik hem zeggen: “Een afspraak voor trekken en een plaatje.” De balieassistent legt geduldig uit dat er eerst een afdruk wordt gemaakt zodat hij niet zonder tanden loopt. “Goed, als het maar voor de vakantie klaar is!” , dwingt hij af. “Ik ga mijn best doen.” , antwoord ze. “U wilt ze snel weg…”
