Deze winter zitten we er niet zo warmpjes bij. Vele van ons zijn minder gaan verdienen terwijl de kosten omhoog gaan. Terwijl ik dit schrijf, doe ik gauw weer het licht uit omdat de zon er eventjes doorheen prikt. Ik heb een warme deken om me heen geslagen zodat ik gas voor de verwarming bespaar. Mijn douche was maar kort en in de sportschool was het te druk om veilig te kunnen sporten.
Blegh
Ik weet niet hoe het met jou zit maar als de dagen zo kort zijn dan is het heel verleidelijk om inactief te worden. Buiten is het koud en guur dus waarom zou je naar buiten gaan? Na vijf uur is er bovendien niks meer te beleven in deze lockdown die geen lockdown mag heten. In deze dagen moet ik mijn motivatie werkelijk bij elkaar schrapen. Het liefst sluit ik me helemaal op en doe helemaal niks meer. Maar word ik daar warm en gelukkig van? Blijf ik zo gezond en fit?
Waar is dat vuurtje?
Nee, natuurlijk niet. Dan heb ik niks om trots over te zijn en bovendien is bewegen nu juist super belangrijk. Ik denk terug aan de periode dat ook ik niet naar mijn werk mocht. Het was toen lente en heerlijk weer. Ik werd er juist super creatief van. Ergens moet bij mij het vuurtje weer gaan vlammen. Zojuist krijg ik een appje dat mijn schoonmaakster niet kan komen. Ook zij is ziek geworden. Ook dat nog, zucht ik. De hond piept…hij wil eruit. Ik kijk naar buiten waar de donkere wolken zich samenpakken. Het is hondenweer.
Warm voor lopen
Sommige dingen moeten nu eenmaal. De hond sleurt me naar buiten. We glibberen en glijden over de bladeren. Het bos ligt vol modder en zuigt zich om mijn schoenen heen. Mijn haren waaien in mijn ogen en mond. Zachtjes vloek ik. Mijn hond blaft en rent enthousiast heen en weer. Kijk hem blij zijn…Dan ineens moet ik toch lachen. Ik heb het warempel warm gekregen! De frisse lucht dringt mijn neus binnen en ik kan weer opgelucht ademhalen. Oja, dat was het. Ik herinner me het weer. Omdenken.
Aan staan
Juist door te bewegen kunnen we weer helder nadenken. Juist door de bewegen zetten we ons lichaam weer en geest weer ‘aan’. Ondanks dat mijn chronische blessure zich weer opspeelt doordat ik te krampachtig mijn voet heb neergezet, voel ik weer grond onder mijn voeten. Ik weet weer wat me te doen staat en ik heb de energie weer. Mijn fut is terug.
Jippie, stofzuigen!
Thuisgekomen maak ik de fout dat ik mezelf vertel dat ik even moet uithijgen. Even bijkomen…ik zak in de eerste de beste stoel en pak mijn telefoon. Gelukkig heb ik het snel door en sta weer op. Dat mijn schoonmaakster niet kan komen, zie ik ineens als een kans. Ik kan zelf gaan stofzuigen zodat ik het weer lekker warm krijg.
Pratende winterdip
Na het stofzuigen heb ik trek gekregen. In he-le-maal een boterham smeren, heb ik geen zin, vertel ik mezelf. Na zo’n wandeling en huishoudelijk werk heb ik recht op wat lekkers. Ho wacht…is dit mijn winterdip die met me praat? Wat wil ik nou eigenlijk echt? Ik doe de kast weer dicht en loop netjes naar de keuken. Ik besluit zelfs geen boterham te maken maar dat restje groente van gisteren op te eten en in de fruitmand ligt er nog een banaan op me te wachten. “Goed bezig!”, zeg ik tegen mezelf.
Schop onder de kont
Met regelmaat krijg ik mensen in de stoel die totaal uitgeblust zijn. Er zit geen pit meer in. Ze weten zelf ook niet meer waarom ze ook alweer de moeite hebben genomen om naar je toe te komen. Behalve dan dat ze denken dat als ik hun mond reinig ze zelf niet meer zoveel hoeven te doen. Niks is minder maar. Maar krijg deze mensen maar eens terug in hun in energie, in hun ritme. Ik moet ze een spreekwoordelijke schop onder de kont geven. Even herinneren aan betere tijden.
Maak de eerste stap leuk
Eenmaal aan de gang valt het allemaal wel weer mee. Die eerste stap zetten, is het moeilijkste. Bedenk zelf hoe je deze eerste stap een beetje leuk kan maken. Zo heb ik een gruwelijke hekel aan de was strijken. Ik doe tegenwoordig dus dansend. Ik zet een muziekje snoeihard op en mijn strijkijzer is de microfoon. Ik hou dus een klein strijk-feestje en bekijk daarna zelfvoldaan die volle tafel met strak gestreken kleding. En als tandenpoetsen en flossen voor jou zo vreselijk is…waarom maak je dat dan niet leuk? Je mag zelf bedenken hoe. Kijk eens hoe mooi je tanden worden! Voel hoe glad en fris! Heerlijk toch? Ik zie graag je tandenpoets-TikTokjes verschijnen. Zo werkt het straks ook nog aanstekelijk ook.
