Kinderen maken altijd een fase mee waarin ze alles zelluf willen doen. Niet altijd even handig, want meestal kan hun motoriek dat nog helemaal niet aan. Voor je het weet ligt alles over de vloer of dreigt je peuter zichzelf neer te steken. De fase gaat ook weer voorbij. Een tiener ligt graag op de bank en laat zich de cola uitserveren. Toch jammer…Zelf doen is namelijk vaak toch echt de oplossing.
Waar komt de ontsteking vandaan?
Laatst had ik een dame in de stoel waarbij in de medische vragenlijst stond genoteerd dat ze biatrische chirurgie had gehad. Een maagband dus. Ze is nog niet zo oud maar had al wel parodontitis. Met eenvoudige middelen hadden we haar tandvlees helaas nog niet helemaal rustig gekregen. Dat terwijl ze aangaf dat ze elke dag de ragers gebruikte. Ik vond ook haast geen plak in haar mond. Ik vroeg of ze extra vitamines moest nemen en hoe vaak ze op een dag moest eten.
Maagband
Een maagband wordt niet zomaar geplaatst. Je moet er echt voor in aanmerking komen en je krijgt ook een psychologische test. Je krijgt begeleiding van een diëtist en een psycholoog. Mevrouw nam inderdaad goed haar vitamines in. Belangrijk want met een maagband kan je zo weinig eten dat er een tekort aan vitamines kan ontstaan. Normaal gesproken kan je alleen nog maar hele kleine maaltijden tot je nemen waardoor je gedwongen bent om vaak op een dag te eten. Hoe vaker men op een dag eet, hoe sneller er gaatjes kunnen ontstaan. Vandaar dat ik aan haar vroeg.
Niks veranderde
Tot mijn verbazing antwoordde dat ze hetzelfde kon eten als voor de chirurgie. Dus die aantal eetmomenten vielen wel mee. Dus ik stond voor een raadsel. Ze is jong, ze neemt vitamines, haar mond is schoon, ze eet niet zo vaak op een dag…hoe kan het dat ze nog steeds ongezond tandvlees heeft? Ze vertelde zelf dat ze vijf keer per week moest sporten maar dat dit door de Corona op een laag pitje kwam te staan. Ze was weer aangekomen. Ik toonde begrip dat het best moeilijk is om je ritme vast te houden en dat je lichaam op een gegeven moment ook gewend raakt aan de inspanning. Dat je snel aankomt als je stopt met sporten.
Geen hulp meer
Toen vertelde ze dat ze het sowieso nog niet gewend was. Door de Corona had ze weinig begeleiding gekregen en eigenlijk sportte ze nu dus al heel lang helemaal niet. Ik was even stil. Ze vertelde dat ze toch echt begeleiding nodig had bij haar leefstijl maar dat de psycholoog aangaf dat het traject klaar was. Ze moest het nu zelf gaan doen.
Verval in oud patroon
Maar dat deed ze niet. De drempel naar de sportschool was blijkbaar erg hoog op opnieuw te nemen. Doordat ze niet voldoende beweging krijgt, in haar oude eetpatroon blijft, verandert er niks. Niet maar gewicht en daardoor ook niet haar tandvlees.
Overgewicht zorgt voor ontsteking en ziekte
Overgewicht zorgt helaas voor allerlei kleine ontstekingen in het lichaam waar dunne bloedvaatjes lopen. Het tandvlees is daar een voorbeeld van. De chronisch laaggradige ontsteking kan leiden tot diabetes type 2. Dan ben je dus nog verder van huis. Naast diabetes kan het hart- en vaatziektes veroorzaken en zelfs depressie. Met een depressie heb je al helemaal geen trek in de sportschool. En ra ra, wat gaat er vaak gepaard met hart- en vaatziektes en/of depressie en/of diabetes? Juist ja, tandvleesontsteking.
Hoe help ik haar het beste?
Dus deze dame deed ontzettend haar best voor een schone mond. Ze nam keurig haar vitamines. Maar zonder voldoende beweging en met overgewicht, gaan we de wedstijd niet winnen. Ik twijfelde even…zou ik haar een gebitsreiniging geven of zouden we even een wandeling gaan maken? Waar zou ik haar nou het meeste mee helpen?
Andere aanpak
Hier loop ik toch echt tegen de beperking van mijn vak aan. Graag had ik haar even mee naar buiten genomen. Maar ja, ik heb het niet gedaan. Het is toch een beetje gek? Of niet? Zou het straks compleet normaal zijn? Gisteren heb ik nog smakelijk gelachen om een spelfout van de tandarts die ‘dagelijks sporten’ had geadviseerd. Het had ‘dagelijks stokeren’ moeten zijn maar daar was de autocorrect het niet mee eens. Daar heb je het dus al…zelfs Word is het er niet mee eens. Eigenlijk had ik even met haar naar de fysio’s in het pand moeten lopen. Waarom heb ik dan nou niet gedaan? Schijnbaar zit ik ook vast in een oud patroon vastgeroest!
