Laatst attendeerde een collega mij op een column die geschreven was door iemand die voor het eerst naar de mondhygiënist ging. Er was 50 minuten ingepland en ze vroeg zich af waarom zo lang. Hierop antwoordde de mondhygiënist dat ze niet precies wist wat ze bij deze patiënt kon verwachten. Dat bevreemde haar want ze had immers een dossier waar veel instond. De rekening (die overigens volledig vergoed werd) was voor haar een verklaring waarom deze mondhygiënist deze tijd had gereserveerd, het vragen naar medicatiegebruik en zelfs voor de diagnose die bij haar werd gesteld.
Wat zegt het over mij?
Bij dit soort berichten moet ik altijd even slikken. Het raakt me in mijn ziel. Ja, ik voel mij aangevallen. Volgens mij mag dat ook, zelfs als deze persoon niet bij mij in de stoel is geweest. Ik moet mezelf alleen behoeden voor een tegenaanval. Ik moet beseffen dat op het moment dat iemand bij mij de behandelruimte betreedt, zij denken dat hetzelfde gebeurt zoals altijd in een vergelijkbare ruimte. Dat eerdere ervaringen met compleet andere mensen je wellicht hebben geleerd dat alles alleen maar om geld draait. Of misschien ben je zelf een persoon die alleen maar werkt omdat je met het verdiende geld je privé kan inrichten zoals jij dat wil. Dat iemand anders zo ongeveer leeft voor zijn werk, is dan moeilijk voor te stellen. Ik snap dan dat je op zulke gedachtes kan komen.
Dikke auto
Laat ik voorop stellen dat er ook binnen ons vak vast behandelaren zijn die erg graag een dikke auto rijden of een andere dure hobby uitvoeren. Ik kan je ook vertellen dat deze personen wellicht alleen maar een dikke auto hebben om naar hun werk te komen en daar dagelijks 12 uur achtereen werken en dus niks anders aan luxe of vrije tijd. Tja en sommige collega’s vinden geld nu eenmaal echt belangrijk. Daar heb ik ook geen goed woord voorover. Misschien maakt het jou en mij minder boos om te bedenken dat zij waarschijnlijk zelf ook alleen maar patiënten hebben die veel geld hebben. De patiënten die je hebt, zeggen namelijk vaak veel over je eigen persoon, als behandelaar.
Vroeger was alles beter?
Maar goed…ik dwaal af…waarom nou dat 5-minutentarief ? Sommige schrikken inderdaad terwijl dit tarief al een paar jaartjes oud is. Met name over de M01 instructie/informatie verbaasd men zich. Heb ik nou betaald voor een beetje geklets? Ja, net zoals je een huisarts betaalt voor zijn advies en diagnostiek en niet alleen maar voor een handeling. Vroeger was het niet mogelijk om een 5-minuten-tarief te berekenen. Het 5-minutentarief was al wel mogelijk binnen de bijzondere tandheelkunde. Daar waar je extra tijd moet nemen voor je patiënten omdat ze erg angstig zijn, een verstandelijke beperking hebben of een aparte afwijking aan het gebit hebben.
Okay, doei!
Dat betekende dus ook dat zo gauw je een beetje meer tijd kostte, je eigenlijk verwezen moest worden naar bijzondere tandheelkunde. Dat is niet wenselijk, want lang niet iedereen is zo extreem bang of dusdanig verstandelijk beperkt dat ze in de lange wachtrij van bijzondere tandheekunde moeten gaan staan. Ze kosten enkel iets meer tijd. Naar de mondhygiënist ga je vaak als je net even wat meer uitleg nodig hebt of je gebit meer aandacht nodig heeft. Zelf plan ik de eerste afspraak daarom ook graag ruim in. Je weet inderdaad nooit wat je precies gaat tegenkomen. De mevrouw van de column is daar eigenlijk een heel goed voorbeeld van. Ze sloeg achterover van de diagnose die ze niet verwacht had. Die emotie opvangen en in goede banen leiden, kost nogal wat tijd. Je wil dan niet ineens roepen: “Ach, de volgende zit al in de wachtkamer! Ik moet stoppen. Maar goed, kort samengevat; uw tanden gaan eruit vallen als we niks doen. Doei!”
Weegschaaltje
Vroeger bestond er alleen beperkt, gemiddeld en uitgebreid tandsteen verwijderen. Weet jij wat beperkt, gemiddeld en uitgebreid is? Nou, ik ook niet. Misschien hadden we het tandsteen op een weegschaaltje moeten leggen om te zien hoeveel het nu was? Bij de een zit er nu eenmaal wat minder tandsteen als bij de ander. Zelfs bij mensen die al heel lang niet zijn geweest kan er maar weinig tandsteen zitten maar ook juist bij mensen die heel regelmatig zijn geweest kan er ineens erg veel tandsteen zitten. Dat is dus ook geen goede voorspeller. Het ene tandsteen zit heel vast en is moeilijk te verwijderen en het andere tandsteen zit erg los. Het tarief voor uitgebreid lag rond de 40 euro, dacht ik. Soms was je bij iemand daarvoor zo’n uur mee bezig. Wat deed je dan? “Komt u nog maar een keer terug.” Dat was een trucje om niet enorm verlies te draaien op een patiënt.
Voordeel voor jou
Je ging als een razende tekeer om binnen korte tijd zoveel mogelijk tandsteen te verwijderen. Dat was voor menig patiënt geen pretje…En als je alles ‘met de hand’ wilde, volgde een nee, want dat kostte teveel tijd en nu kan dat (vaak) wel. Tijdens de controle willen tandartsen ook nog weleens even snel wat tandsteen verwijderen. De meeste tandartsen declareerden dit als ‘gemiddeld’. Daar deden ze dan twee a drie minuten over. Nu mogen ze daar dus absoluut niet zoveel voor vragen als nu. Dus het mes snijdt aan twee kanten…
Achter de schermen….
Het geeft ons dus ruimte om je de zorg te leveren die bij jou past. Als we de tijd verkeerd inschatten (dus te veel tijd hebben ingepland) dan heb jij dat waarschijnlijk niet in de gaten. Die kosten zijn voor onszelf. Bovendien wordt niet echt alle tijd die gepland is in rekening gebracht. Als jij met de deurklink in de hand vertelt over je zieke kat dan berekenen we dat echt niet. Ook het maken van de nieuwe afspraak, het desinfecteren van de behandelkamer, de verwerking van de instrumenten, de looptijd van wachtkamer naar de behandelkamer, notities maken, overleg met collega, de tijd om de ruimte te ventileren, de vergaderingen, de bij- en nascholing, de administratie, instrumenten slijpen en ga zo maar door, worden niet in die 5-minuten opgenomen. Dan hebben we nog meer dan 80% onkosten. Dus nee…we verdienen niet 160 euro per uur…
Het blijft een dingetje…
Achteraf denk ik dat deze collega nog beter 60 minuten had kunnen plannen in plaats van 50 minuten. Dan had ze nog meer tijd kunnen nemen om te vertellen waarom ze die medicatievragen stelden en waarom mevrouw dan nooit eerder iets had gehoord over ontstoken tandvlees. Maar ja ach..soms kan je het ook gewoon niet goed doen. Want dan was dat misschien net over de vergoeding van mevrouw heen gegaan en had ze ook nog echt moeten betalen ook….Ook spookt er altijd door mijn hoofd dat de tijd die ik voor jou neem dus niet aan een ander kan besteden. Iets wat je echt altijd in je achterhoofd houdt omdat er een tekort aan tandartsen en mondhygiënisten is. Goed plannen blijft dus een dingetje…
